Dahil kahit hindi tayo nagkikita at hindi mo ko nababatukan ng personal sa mga pinaggagagawa ko lately (and vice versa), masaya ko at nagpapasalamat na ikaw pa rin ang voice of reason ko. Tagapagpaliwanag sa mga bagay-bagay na hindi ko maintindihan (at ayaw intindihin), matyagang nag-papaintindi sakin na wala nang fairy tales ngayon (kung meron man hindi na panghabambuhay besides, stepmothers na ang nagwawagi nowadays aysus!) at sa pagpapaalala sakin na: "actions speak louder than voice"
PANALO. Pambihira ka! Natawa ko. Okay na sana yung banat eh. :) But anyway, salamat sa pagbubukas ng isip ko.
Here goes nothing...or maybe everything.
No comments:
Post a Comment